Choroby weneryczne sklasyfikowane, jako bakteryjne, nie są aż tak niebezpieczne, jak choroby uznawane za wirusowe, lecz mimo to, zakażenie takową nie jest czymś przyjemnym. Jedną z chorób bakteryjnych jest kiła. Wywoływana jest ona przez bakterię spiralną, której nazwa to krętek blady. W sytuacji, kiedy choroba ta zostanie odpowiednio wcześnie wykryta, może zostać wyleczona poprzez zastosowanie antybiotyków. Najczęściej stosowana jest penicylina. To, jak długo będzie przebiegało leczenie, zależy głównie od stadium choroby. Kała wczesna trwać może nawet do dwóch lat od momentu zakażenia i w tym właśnie stadium jest ona najłatwiejsza do wyleczenia. Inną chorobą bakteryjną jest rzeżączka. Choroba ta wykazuje różne objawy, w zależności od tego, czy zarażona jest nią kobieta, czy mężczyzna. U mężczyzn objawami są wyciek ropny z cewki moczowej, a także uczucie bólu i pieczenia podczas oddawania moczu. Kobiety mogą mieć z tego powodu zaburzenia cyklu miesiączkowego, czy upławy. W celu leczenia stosuje się między innymi penicylinę. Kolejna choroba to wrzód wewnętrzny. Zarażenie tą chorobą skutkuje pojawieniem się krosty na narządach płciowych, która po jakimś czasie zmienia się w bolesne, ropne owrzodzenie. Inną chorobą tego typu, jest czerwonka bakteryjna. Jest to ostre zapalenie jelit, zwłaszcza grubego, Objawy to biegunka, a także krew oraz śluz wydalane wraz ze stolcem. Nie leczenie tej choroby może nawet prowadzić do śmierci. Następną chorobą jest ziarniak pachwinowy. Charakterystycznym objawem jest występowanie owrzodzeń w okolicach narządów płciowych. Choroba ta ma przewlekły przebieg, a także skłonność do nawrotów. Często występuje w krajach tropikalnych. Dotyczy ona głównie mężczyzn, a także homoseksualistów. Jako podstawę leczenia stosuje się antybiotyki. Do chorób wenerycznych uważanych za bakteryjne należą również chlamydiozy. Istnieją ich trzy gatunki, a są nimi: C. trachomatis, C. pneumoniae, C psittaci. Każdy z gatunków choroby jest przenoszony w nieco inny sposób. Kolejno, poprzez drogę płciową, kropelkową, oraz kontakt z chorym ptactwem. Choroby weneryczne – w tym również te bakteryjne – są często powodem do wstydu, dlatego też nie można sobie pozwolić na to, abyśmy z takiego powodu nie udali się do lekarza, bo przecież później może mieć to negatywne konsekwencje. Jeżeli już się tak zdarzy, że zachorujemy na chorobę weneryczną, to powinniśmy poinformować o tym swojego partnera – lepiej, żeby dowiedział się tego od nas niż od lekarza lub z własnego doświadczenia.
