Wirus HBV wywołuje wirusowe zapalenie wątroby typu B. Do zarażenia może dojść podczas kontaktu z chorą krwią. Starając się to określić bardziej konkretnie, trzeba stwierdzić, że do zarażenia może dojść podczas odbywania stosunków seksualnych z nosicielem, przetaczania krwi, zarazić może się także dziecko od matki będącej w ciąży, a także osoba, która zostanie zraniona narzędziami, które nie były sterylne, na przykład w salonie tatuażu, czy w gabinecie dentystycznym. Objawami, które występują u osób cierpiących na wirusowe zapalenie wątroby typu B są senność, bóle głowy, brak apetytu, osłabienie, czasami gorączka, bóle brzucha oraz wątroby. W przypadku przewlekłego zapalenia, objawy praktycznie nie występują. Zaawansowane stadium zapalenia wątroby typu B, dochodzi do krwotoków z przełyku, pojawiają się żylaki, hemoroidy, wodobrzusze, śpiączka wątrobowa, problemy z trawieniem, spadek masy mięśni, wyniszczenie organizmu, brak popędu płciowego, żółtaczka, oraz inne objawy. Może dojść nawet do niewydolności nerek, oraz raka wątroby. Do takiego, zaawansowanego stadium choroby, dochodzi po 15-20 latach choroby bezobjawowej, która z tego właśnie powodu nie była leczona. Leczenie ostrych zapaleń wątroby typu B wymaga pobytu pacjenta w szpitalu przez kilka tygodni, podczas których przywracane są funkcje wątroby. Osobom, które są nosicielami HBV zaleca się rekreacyjne uprawianie sportu, które będzie odpowiednie do możliwości organizmu. Nie jest konieczne stosowanie specjalnej diety. Osobom takim kategorycznie zabrania się jednak spożywania alkoholu. Nie powinno się także palić tytoniu. Osoby, które są zarażone, powinny przynajmniej rak w roku przechodzić serię specjalistycznych badań. W celach profilaktycznych wykonywane są szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Odporne staje się 98 procent zaszczepionych osób, już po upływie dwóch tygodni od dnia podania drugiej szczepionki. Największa ilość nosicieli wirusa HBV zamieszkuje kraje Azjatyckie, kraje arabskie, oraz basem Morza Śródziemnego. Jeżeli więc ktoś nie chce mieć problemów ze swoim popędem płciowym, powinien unikać seksu z osobami chorymi lub przynajmniej odpowiednio się zabezpieczyć, gdyż dla kilku minut przyjemności nie można ryzykować swoim zdrowiem.